یکی ...

به نظرم توی زندگی هر آدمی

یکی باید باشه که سبز خوشرنگ باشه ...

یکی باید باشه که دلش دریا باشه...

یکی باید باشه که افکارش به وسعت آسمون باشه...

یکی باید باشه که دقیقا همون لحظه ای که باید، باشه...

یکی باید باشه که حواسش باشه چه روزهایی  واژه کم آوردی  که چه روزهایی کمرنگی...

یکی باید باشه که به خاطرش فک کنی دنیا جای قشنگیه برا زندگی...

یکی باید باشه که هرگز قضاوتت نکنه...

یکی باید باشه که ازش دلخور بشی که باهاش دعوا کنی ولی دلت قرص باشه اتفاق بدی نمی افته ...

یکی باید باشه روی نمودار سینوسی زندگیت چه وقتایی که توی اوجی و چه وقتایی که توی رکودی گرمی دستهاش فاصله های جغرافیایی رو به سخره بگیرند...

یکی باید باشه که چند ماه دغدغه ات این باشه که چی برای روز تولدش کادو بخری حتی اگه آخر سر به دلایلی مجبور بشی دست خالی بهش تبریک بگی...

یکی باید باشه که به خاطر تولدش ذهنت از آکبند بودن در بیاد و کلی جرقه بزنه حتی اگه امکان روشن شدن اون جرقه وجود نداشته باشه در عمل...

یکی باید باشه که برا خوشبختیش به خدا التماس کنی...

یکی باید باشه که بدونی معنی واقعی دوست یعنی چی...

معنی واقعی پایه هرکاری بودن باهات یعنی چی...

یکی باید باشه یکی درست مثل بهار!

آره!

دقیقا مثل بهار!!

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد