آدم های کمی هستند که می دانند ،
تنهایی ِ یک نفر!!!!
.
.
....
.
.
.
.
.
.
حرمت دارد .
همین طور بی هوا سرشان را پایین نمی اندازند
و بپرند وسط تنهایی آن فرد..!
چون خوب می دانند که اگر آمدند ،
باید بمانند ؛
تا آخرش باید بمانند ؛
آنقدر که دیگر تنهایی وجود نداشته باشد .
و گرنه مسافرها همیشه موقع خداحافظی ،
تنهایی را هزار برابر می کنند...!
اومدم کامنت بذارم دیدم کسی کامنتی نذاشته، بعد کهپست های بعدی رو خوندم حدس زدم که کامنتی تایید نمی کنی( شاید!)... ولی به هر جهت خواندیمتان :)