یادداشتی از محمد جانبلاغی(مننننننننننن)

خوشبختی یک امر درونی است. از من ساخته می شود.از بیرون نمی آید.خوشبختی یک مهارت ذهنی است. یک نوع نگرش است.

من به دلیل حرفه ای که انتخاب کرده ام و دوستان عزیزی که با من تماس گرفته اند ومشاوره داشته اند همه اون ها فقط به دنبال یک چیز اند!

خوشبختی.ولی نمی دونند که خوشبختی نه در کنارش بلکه در درونش است.

شما نیازی نیست فلان خونه یا فلان ماشین را داشته باشید تا خوشبخت شوید.

با کمترین امکانات شاد باشید.. احساس خوشبختی کنید.کسی که با خودش در صلح و آرامش است این شخص خوشبخت است.

وقتی که ما از خداوند می خواهیم که ما را در راه راست قرار بده.برای چی می گوییم؟

برای اینکه اگر من و شمادر راه راست قرار بگیریم چه کند بریم یا چه تند بریم آخرش به هدف درستی می رسیم.ولی اگر راهمون درست نباشد چی؟

هر چه تندتر بریم زودتر به شکست می رسیم. خوشبختی امری است آموختنی. که ما می تونیم اون را بیاموزیم.اون را به بچه هایمون بیاموزیم.

اون را تمرین کنیم.مهارتش را کسب کنیم.خوشبختی یک قابلیت است.یک توانایی است.توانایی پذیرش خود همینطور که هستی.بدونه قید وشرط.

خودمون را دوست داشته باشیم.به خودمون احترام بگذاریم. معلومه که من و شما کامل نیستیم.معلومه که ممکنه هزار تا مشکل داشته باشیم.

وهنر در این است. از اینکه هستیم خوشنود باشیم.این خوشبختی است.این دست منو شماست.به عوامل بیرونی ربطی ندارد.مگر ما اجازه بدیم.

بله یه کسی خواهش من را رد می کند.من محروم می شم. عصبانی  یا غمگین می شوم. برای اینکه من اجازه دادم.

اما اگر تصمیم بگیرم اون سلیقه اش اینه .دوست نداره. اما من انسان خوبی هستم.من دوست داشتنی و جذابی هستم.

ما وقتی که خوشبخت نیستیم سعی می کنیم خودمون را سرگرم کنیم.به فیلم - سینما - به عضویت کتابخانه عضویت

در این جا واونجاو..... نه اینکه این ها بد است.

نه لطفا برداشت منفی نکنید ولی این ها عاملی برای فرار از واقعیت نباشد.ممکنه شخصی عضو کتاب خانه یا هیئتی باشد وخوشبخت هم باشد.

چرا من اصرار دارم خدای نکرده خودم را به یکی برتر نشان دهم؟برای اینکه احساس حقارت می کنم.احساس خوشبختی نمی کنم.

می خواهم بگم من خوشبختم.ولی نیستم. سرگرم بودن.هیجان های موقتی داشتن این ها با خوشبختی فاصله دارد.

نخستین علامت خوشبختی یک تبسم زیبا بر لب است.آدمی که خوشبخت است در همه زمینه های فردی خانوادگی اجتماعی و..در تعادل است.

ونتیجه این تعادل یک تبسم است.چرخ زندگی اون گرد است.زندگیش می چرخد.

ولی اگر من فکر کنم خوشبختی پول است وقتی بهش رسیدم میدونم که پول نیست.

بیایید دست به دست هم بدهیم و همین جا با همدیگر عهد کنیم که خودمون را بدونه قید وشرط دوست بداریم.

من اگر خوشبخت باشم کمک می کنم همسر خوشبختی داشته باشم فرزند و خانواده خوشبختی داشته باشم.باور کنید خودتان را.

بیایید به همدیگر کمک کنیم ولی اول از خودمون شروع کنیم.از همین الان شروع کنیم. و کاری کنیم که خوشبختی مثل هوا ما را احاطه کند.

وبکوشیم که کودکان ما در خانواده خوشبخت رشد کنند.مادر به خودش احترام بگذارد.پدر به خودش احترام بگذارد.خانواده به هم احترام بگذارند.

این کار شدنی است.وبه دست منو شماست.

بعضی ها می گوییند شرایط تغیر کند من بهتر یا خوشبخت می شوم.؟ من این حرف را قبول ندارم.کسانی هستند که شرایطی فعلی ما را دارند ولی

خوشبخت هستند. رفاه با خوشبختی فرق می کند.بله ما باید رفاه داشته باشیم ولی مهم تر از اون خوشبختی است.

باید پیشرفت کنیم در اون هیچ گونه تردیدی نیست ولی باید خوشبخت باشیم. کاری کنیم جامعه ما تبدیل به یک جامعه خوشبخت شود.

من شما را دوستون دارم وبه شما احترام می گذارم.چون نخست با خودم کنار اومد.

من محمد جانبلاغی با قلبم - با روحم -- با عشق برای شما آرزوی خوشبختی می کنم